Borlo is een sympathiek dorpje met een sfeervol en goed bewaard historisch centrum, weggedoken in het dal van de Cicindriabeek.
De naam ‘Borlo’ duikt voor het eerst op in 1065 als “Burlou”, wat berkenbosje betekent. Tweemaal werd Borlo zowat volledig vernield: in 1465 tijdens de doortocht van de Bourgondische troepen en in 1645 door een uitzonderlijke zware hagelstorm.
Het Pachthof is een 400-jaar oude vierkantshoeve ter plaatse ook gekend als de Guilliamshoeve. De eerste en enige Guilliams uit de 17de eeuw die wij vinden is Thomas.
Het is echter weinig waarschijnlijk dat er in die tijd maar één man was met die naam. Gezien de hele familie Guilliams die wij gevonden hebben nakomelingen zijn van die Thomas, zouden wij kunnen veronderstellen dat Thomas Guilliams weleens een Waalse inwijkeling kan geweest zijn die Guillaume heette.
Thomas Guilliams woonde op de hoeve voor 1706 en was gehuwd met Barbara Wauters. Gérard Guilliams (°12 februari 1773), een afstammeling van Thomas, heeft het zelfs tot burgemeester van Borlo gebracht van 1836 tot 1851.
In deze periode kwam er ook een uitgetreden pater inwonen op de hoeve. Het was Nicolas Vanmarsenille met als kloosternaam Jules.
Er werd verteld dat pater Jules zoveel geld bij zich had dat de bisschop van Luik oordeelde dat hij een persoonlijk onderzoek in Borlo moest doen. We weten niet met zekerheid wat er met het geld van pater Jules is gebeurd.
De achterkleinzoon van Gérard Joseph Retro wordt later in 1927 burgemeester en blijft dit tot aan zijn dood in 1969. Hij was de laatste burgemeester van Borlo.
De grootouders van Rohnny Schils, de huidige eigenaar, kochten in 1939 een gedeelte van deze boerderij. In die tijd was het mogelijk dat een boerderij in verschillende stukken verkocht werd. Het voorste gedeelte aan de rechterzijde van de inkompoort werd verkocht aan de heer Moureau samen met een stuk van de tuin. Dit woondeel heeft de familie Schils terug gekocht in 1980, en is samen met het kopen van de boerderij in het bezit gekomen van de uitbaters van Het Pachthof.
De Engelse tuin werd in 1938 verkocht aan de familie Gelaesen, welke de tuin hebben afgegraven om er de stenen van te maken voor het bouwen van hun huis, en voormalig café en zaal Palace. In dit gedeelte, door Isabel Schils gekocht in 2007, werden zes gastenkamers ingericht. De linkerzijde van de ingangspoort was weer aan een andere familie verkocht, namelijk de familie Bovy. Dat stukje heeft de familie Schils-Claes teruggekocht in 1995 om er eveneens zes gastenkamers in onder te brengen.
Zo is de vroegere boerderij terug samengebracht tot één geheel.
